A picaraña rompedora non descansa na súa tarefa de abrir canles á cidade. Publícase agora unha orde da Deputación xeral de obras públicas, determinando que sexan postas en poxa as obras de remate do chamado Camiño de Circunvalación. A licitación pública faríase simultaneamente o día 30 próximo naquela Dirección Xeral e no Goberno Civil de Pontevedra baixo o tipo de poxa de 69.908 pesetas.
Pero, ao menos tempo, eran tamén outros os camiños que Vigo abría de continuamente. As artes gráficas, cuxa historia tanto nos comprace rastrexar, tiñan xa en Vigo lucida representación. Despois daqueles esporádicos intentos por dotar a cidade de establecementos tipográficos, sería ao fin D. Ángel de Lema y Marina o que plantase aquí, con signo permanente, os seus tórculos de tan fecundo historial. Acontecía isto en 1848, cinco años antes de que se determinase a fundar Faro de Vigo. Pero xa a arte de imprimir necesitaba doutros auxiliares, tales como o moderno sistema litográfico.
No propio Faro de Vigo publícase o seguinte anuncio: “Litografía do comercio.- Príncipe, número 40.- Vigo.- o dono deste establecemento, comprendendo que nesta vila calquera traballo que se lle ofrecese ao comercio, como igualmente ao público en xeral, tiñan que recorrer a outra vila e moitos ao estranxeiro, non perdoaron os medios e sacrificios para formular un taller, onde se atopará economía e perfección en cartóns de visita, necrolóxicas, participacións de enlace, de convites, letras de cambio, circulares, facturas, papeletas de morro, planos, mapas, autobiografías, etiquetas sinxelas e en cromo e en todos cantos traballos se lle confíen pertencentes á arte.- Nela admítense dous rapaces de 14 a 16 anos que desexen aprender o oficio.- Plácido Casaús”.
Fermoso oficio, por certo, cuxas estampas gardan un delicioso encanto.
13 de novembro de 1875. Xosé María Álvarez Blázquez. «A Cidade e os Días. Calendario Histórico de Vigo» (Xerais, 2008)
