A mortalidade e alarma causada pola peste é de tal magnitude que nesta data apenas quedan na vila de Vigo vinte e dous fogares habitados. O prior da Colexiata fixera a recomendación á veciñanza de que se acollese noutras terras, xa que ninguén quería soterrar os mortos. Lembrábase con pavor a epidemia de peste de 1579, a máis terrible que asolou a comarca: neste ano únicamente quedaron en Vigo dúas casas habitadas, entre ellas a dun ancián racioneiro, que manifestou o seu desexo de quedar só na vila, pregando a Deus polos mortos e os ausentes.
18 de outubro de 1598. Xosé María Álvarez Blázquez. «A Cidade e os Días. Calendario Histórico de Vigo» (Xerais, 2008)
